Kievitseitje, kievitsbloem

Algemeen

De kievitsbloem (lat. Fritillaria meleagris) kent zijn oorsprong in europa. Het kievitseitje of kievitsbloem heeft purperen bloemen (3 cm lange klokjes, met 1 of 2 samen), met witte vlekjes en witte bloemen met donkere vlekjes, de bloemen bloeien aan zeer fijne stengels.
Kievitseitjes in de tuin geven het gevoel dat er wilde planten groeien.
Dit plantje komt voor langs beken en op vochtig grasland.


Onderhoud

Wenst frisse humusrijke, voedzame en vochtige grond. Speciaal een vochtige standplaats gewenst, verder weinig eisend.
Blijven vele jaren ter plaatse staan en zaaien zichzelf vaak voort. De gewenste plantenafstand is 15 centimeter.

Tips

Plaats de witte soorten ten een donkerdere achtergrond. Dit geeft een zeer mooie indruk. Purperen soorten met hun witte en rozige vlekjes zijn origineel en een beetje ongewoon.
Ook in een gazon doet het kievitseitje het zeer goed als verwildering (met de eerste maaibeurt er wel voor zorgen dat nog rond de niet afgestorven bladeren gereden wordt).
Het is dus een ideale bloem voor een wilde plantentuin of het tuinhoekje met speciale planten.
Na 4-5 jaar de bolletjes eens opnemen, verdelen en weer inplanten (in september of oktober).